بهار دلم 

 

بهار م بی تو چون پاییز، زرد است  

دل تنهای من لبریز درد است

 

بدور از تابش دستان گرمت

دلم زندانی شبهای سرد است

 

نمی یابم ترا با این اسیری

دل آزاده ی من، شب نورد است

 

مکن پرواز، ای یگانه برگرد

بهارت، بندی پاییز زرد  است