موضوع بسیار ساده است و رو شن

هر کسی آن را می فهمد

تو مر از یاد بردی

و دیگرم دوست نداری

من چرا چنین دل بسته ام
                                                  به مردی کاملا بیگانه؟
چرا شامگاهان 
                              چنین از ته دل برایت دعا می کنم؟

چرا دوستم را ٫ شهر محبوبم را ٫ سرزمینم را .........

و در خیابان های این پایتخت بیگانه 
                              
                           چون کولی سیاهوشی سرگردانم؟
اما چه زیباست
                                       اندیشه ی دیداری دیگر با تو
وای بر من
                   و
                        مرگ بر این اندیشه